Stil gevallen
Wat ik zo jammer vind om steeds weer te zien gebeuren, is mensen die stil vallen. Of anders gezegd een burn-out krijgen.
Als je mensen met een burn-out vraagt hoe het de laatste tijd met hen ging. Hoor je ze vaak zeggen dat ze al wel wat signalen hebben gekregen. Signalen als een kort lontje hebben, moe zijn maar niet kunnen slapen, weinig eetlust, angstig zijn, etc.
De signalen zijn er, ze worden opgemerkt maar toch negeert men ze. En dit is zo jammer!
Wanneer je deze signalen voelt vraag dan direct om hulp in je omgeving, bij een huisarts of een coach.
Mijn ervaring is dat mensen vaak wel opmerken dat het niet goed gaat maar zelf niet weten hoe ze het anders moeten doen. Men schaamt zich vaak om hulp te vragen. Bang om als zwak bestempeld te worden.
Maar nu even een vergelijking:
iemand die een raar geluid in de motor van zijn auto hoort en direct een afspraak maakt bij de garage voor hulp, noemen we toch ook niet zwak? ?
Nee, die vinden we slim, accuraat, zelfsturend en doortastend! Hij heeft ingegrepen voor hij stil viel en heeft groter leed voorkomen.
Dan kan iemand die opmerkt dat zijn persoonlijke motor het niet meer optimaal doet, en daar hulp voor zoekt, toch niet ineens zwak zijn?
Blijf niet lopen en zoek hulp voordat je stil valt.
Ik help je graag.? Liefs Angelique
Recente reacties