door Angelique | 19 november 2019 | Blog
Veel mensen zitten een beetje vast, vast in de ratrace van het leven.
We rennen en vliegen, hebben het met van alles en nog wat enorm druk. Er is gewoon geen tijd om de dingen te doen die goed voor ons zijn zoals sporten, gezond eten, mediteren, ontspannen of tijd met onze geliefden doorbrengen.
Overal willen we het beste van onszelf laten zien. In de ochtend roep je thuis nog dat je écht vanavond op tijd thuis bent om samen te eten. En eenmaal op je werk ontstaat al snel de gedachten dat je écht vandaag niet om 5 uur kunt vertrekken, daarvoor is het veel te druk. En zo ontstaat de disbalans.
Wat maakt dat je het zo druk hebt?
Er zijn zo veel goede redenen te bedenken waarom je het zo druk hebt. Maar ontstaat de meeste drukte eigenlijk niet vooral in jezelf?
- Omdat je jezelf dingen oplegt die je wil bereiken.
- Om indruk te maken op anderen.
- Doordat je niet volledig durft te kiezen voor dat wat jij belangrijk vindt.
- Vanwege de angst wat anderen van je vinden.
- Vanwege het feit dat je dan niet aan alle verwachtingen voldoet.
Als jij eerlijk zou zijn naar jezelf.
Wat zou er met jouw drukte gebeuren als je bovenstaande los kunt laten. Wat zou jij dan niet meer doen? Zou je die promotie, naar die nog drukkere baan, dan nog wel willen? Zou dat vrijstaande huis nog nodig zijn? Zou je je werk dan nog boven je gezin stellen? Zou je nog tijd investeren in ‘vriendschappen’ die voelen als een verplichtingen? Zou je in het weekend je mail nog willen checken?
Voor een groot deel creëer jij zelf jouw drukte. Je neemt niet de tijd om stil te staan en te reflecteren op dat wat jij écht belangrijk vindt in het leven. Daar ligt de oplossing. Sta eens even stil, waar ren je nu precies achteraan? Is dit wat je voor ogen had met jouw leven?
Uit de ratrace stappen.
Dat reflecteren op je leven is hartstikke spannend. Want wat nu als blijkt dat je niet langer mee wil doen met de ratrace. Moet het stuur dan 180 graden om?
Welnee, maak kleine stapjes. Ga eerst eens onderzoeken wat jou daar al die tijd heeft gehouden? Werk daar eerst aan en ga dan kijken welke stappen je kunt maken om meer in balans te komen. Om weer meer ontspannen en genietend door het leven te gaan. Als coach begeleid ik je graag bij dit proces. Wees vrij om een gratis Inzicht gesprek met mij te plannen. Mailen naar angelique@inzichtnaarevenwicht mag natuurlijk ook. Dan kijken we samen hoe dit pad er voor jou uit zou kunnen zien.
Liefs Angelique
door Angelique | 6 november 2019 | Blog
Jij als pasgeboren baby zo schattig en klein, zuiver, speels en helder. Nog helemaal puur natuur en puur jezelf.
Je groeit op in een gezin of een andere omgeving waar je een ‘opvoeding’ krijgt. Er wordt je geleerd hoe jij je moet gedragen. Je ouders, opvoeders, leraren en de maatschappij, iedereen doet zijn best om ervoor te zorgen dat jij als kind past in hoe zij vinden dat jij behoort te zijn.
Dit doen zij meestal met de beste intenties en uit liefde. Maar jij bent uniek. Geen enkele ouder of opvoeder kan jouw specifieke behoeften volledig vervullen. Je ouders hebben in hun verleden immers ook bepaalde ervaringen opgedaan, die zij onbewust weer doorgeven. Net zoals hun ouders bij hen deden en zoals jij waarschijnlijk gaat doen bij jouw kinderen. Het is een ongoing proces ?. Ongetwijfeld hebben ze het beste van zichzelf aan jou gegeven, het beste wat voor hen mogelijk was.
Alleen was het ook datgene wat jij nodig had?
Er wordt ons als kind geleerd om dat de doen wat de ander zegt dat goed voor ons is. Hiermee verliezen we in meerdere of mindere mate onze eigenheid. Als kind kun je niet anders dan je aanpassen, je bent immers afhankelijk. Ons instinct geeft ons in dat we, om te overleven, moeten zorgen dat we erbij horen. Dit gaat volledig onbewust.
Om de liefde en de aandacht te krijgen die je nodig hebt ga je bepaald gedrag vertonen wat gewenst is. Want als degene die voor jou belangrijk is, tevreden is, dan krijg je de liefde en erkenning die jij als kind nodig hebt.
Zo werkt ons onbewuste mechanisme, wat wij daar ook van vinden, het is zoals het is.
Je ontwikkelt een patroon van anders moeten zijn dan je bent.
Niet volledig jezelf mogen zijn voelt niet prettig. En als je iets niet prettig vindt probeer je ervan af te komen. Als kind leren we dus al snel om dit gevoel te ontkennen, het te vergeten. Dit deel van onszelf noemen we het ‘gekwetste innerlijke kind’.
Je leert jezelf al snel aan om een aangeleerde rol te spelen. Hier ga je jezelf mee identificeren. En zo wordt het jouw persoonlijkheid. Je draagt een masker. Je bent bijvoorbeeld “die stoere” of “die zorgzame”. Je hebt jezelf een rol aangemeten die, in jouw kindertijd, het meeste succesvol is en het minst vervelende gevoelens oplevert.
Wanneer je volwassen wordt kan het dan zomaar zijn dat je jezelf, op een gegeven moment, niet meer helemaal herkend. Je krijgt een onbestemd gevoel, een soort gemis. Er gaan dan vragen spelen als;
- Is dit alles?
- Is dit leven nu écht hoe ik het wil?
- Hoe lang blijf ik nog tegen dezelfde dingen aanlopen, wanneer gaat het nu eens anders?
- Hoe lang moet ik nog iemand zijn die ik niet ben?
- Wanneer ga ik datgene doen wat ik in mijn hart zo graag wil?
Er komt een verlangen om jezelf terug te vinden. Want helemaal weg is die pure jij nooit. Je kunt er gewoon terug naar op zoek.
Het gekwetste innerlijk kind gaan herkennen
Om jezelf terug te vinden kun je dan op zoek gaan naar je passie, naar je verlangen, naar de manier van leven die jij écht graag zou willen.
Alleen de kans dat je deze vindt en toch terug in oude patronen valt is groot. Je zult waarschijnlijk blijven doen wat je altijd deed. Nuttiger is het om op zoek te gaan naar het stukje ‘gekwetste innerlijk kind’. Daar ligt de oplossing om je maskers en je patronen los te laten.
Dat gekwetste stukje opzoeken is best lastig. Je stopt het immers al héél lang goed weg zodat je het zou vergeten. Wat het nog extra lastig maakt is onze angst om hiermee niet loyaal te zijn naar onze ouders. Ik hoor het mensen vaak nog even extra benoemen als we op zoek zijn naar dit gekwetste deel “maar mijn ouders waren héél lief hoor”.
En dat geloof ik dan meteen. Het gaat hier ook niet over oordelen naar ouders of opvoeders. Het gaat over hoe “jij het hebt ervaren”. Het gaat hier écht alleen over jou.
Door jouw gekwetste kind te leren kennen kun je patronen gaan doorbreken. Je kunt gaan voelen hoe het was, je kunt jezelf vragen gaan stellen, je kunt gaan accepteren dat jij het zo hebt gevoeld. Je kunt leren zien waar jouw beperkende overtuigingen en overlevingsstrategieën vandaan komen. Dan kun je als ‘volwassen jij’ gaan kijken of je deze strategieën en overtuigingen nog nodig hebt? Kloppen zij nog? Wat kun je nu wel wat je toen nog niet kon?
Zo is het mogelijk om je ware zelf weer terug te vinden. Om patronen te doorbreken waardoor je keuzes kunt gaan maken die bij jouw volwassen zelf passen.
Een ware ontdekkingsreis
Een hele reis dat ben ik zeker met je eens.? En alleen reizen maakt de reis niet makkelijker. Het is vaak fijn om iemand te hebben die je het vertrouwen geeft dat je verder mag kijken. Dit kan met behulp van een coach in een 1 op 1 traject. Maar dit kan ook met familieopstellingen. Waarbij je na één opstelling vaak zelf alweer een eind op pad kunt. Soms is dit al voldoende. En soms voel je na een tijdje, ik ga nog een keer, even verder kijken wat er nog voor mij ligt om te ontdekken.
Wat je ook kiest, een reis alleen of in gezelschap …. het is absoluut de moeite waard om op reis te gaan!
Wil je meer weten over een 1 op 1 traject kijk dan gerust eens hier https://inzichtnaarevenwicht.nl/programma/individueel/ Wanneer je meer wil weten over familieopstellingen neus dan hier gerust eens verder; https://inzichtnaarevenwicht.nl/programma/workshops/familieopstellingen%20kennismaken/
Recente reacties