Bijna iedereen stoeit er mee met “in balans zijn”. De juiste balans met eten bijvoorbeeld of met inspanning en ontspanning en natuurlijk heel vaak tussen werk en privé. Je hoort er ook veel over op social media, tv of in tijdschriften. Verschillende methodes, levenswijzen en mensen die zeggen zelf “in balans te zijn” en jou daarbij te kunnen helpen om er ook te komen.

Ik raak er altijd een beetje van in de war. Je kunt wel in balans zijn, ik probeer het ook wel eens tijdens de yoga en soms lukt het ?, maar dat is van korte duur. Je moet namelijk niet ineens een onverwachte beweging maken of iemand moet niet even tegen je aanstoten want HOP daar ga je. Weg balans! Maar ook zal je weer in beweging willen komen. En in een staat van, in balans zijn, kun je niet bewegen, of althans niet veel, je kunt niet echt voorruit.

In het leven in balans zijn lijkt mij dan ook een onmogelijke opgave.

En daarnaast mega saai. Ik heb graag beweging in mijn leven. Onverwachte gebeurtenissen. Ik vind het heerlijk om dingen mee te maken. Om af en toe te veranderen en aan te passen. En daarnaast geeft het leven ons helaas ook af en toe citroenen, de minder mooie periodes. De onverwachte duw als jij net op 1 been staat.

Ik denk dat je niet in balans kunt zijn. De kunst is volgens mij om te leren steeds jouw balans weer te hervinden. Zoals een koorddanser op zijn koord.
Dat ziet er niet makkelijk uit. Dat is geen mooie vloeiende beweging, of flow. Dat gaat soms met horten en stoten en samengeknepen billen. Zoals ook ons leven eraan toe gaat. Als de balans weg is, staat de koorddanser even stil, en zoekt de rust op. Met een tomeloos vertrouwen dat hij daarmee zijn balans weer weet te vinden en hij het einde van het koord wel haalt.

Zo zie ik ook ons leven. Als je in balans, in evenwicht, wil zijn betekent dat dat je moet leren met de horten en de stoten om te gaan. Dat je mag leren vertrouwen in jezelf te hebben, dat jij het wel kunt. Dat er soms spannende momenten zijn maar dat jij als de beste weet hoe jij dat op kunt lossen. Dat je niet naar de verwachtingen van anderen hoeft te leven. Het gaat om jouw verwachting. Dat jij het einde wel haalt op de manier zoals die voor jou goed is. Door te leren dat je rust mag nemen, dat je mag ontspannen. Omdat je weet dat je daarmee je balans behoud of terugvind als je het even kwijt bent.

En dit alles doe je niet “even”. Dat blijft oefenen. Door je persoonlijk te ontwikkelen. Door jezelf volledig te leren kennen. “Wie ben ik” is daarin een hele belangrijke vraag. Ken jij jezelf helemaal? Je gedachten, je overtuigingen, je mooie en minder mooie kanten? Waar komen ze vandaan, hoe zijn ze ontstaan? En kun jij ze accepteren, mogen ze er allemaal zijn?

Op mijn pad leerde ik het systemisch werken kennen. Jouw gezin van herkomst (jouw systeem) is daar een belangrijk onderdeel van. Wat heb je van daaruit meegenomen? Veel van ons gedrag vindt zijn herkomst in je kind tijd. Veel van onze overtuigingen, waarom we dat gedrag inzetten, dus ook. Als je nu iets wil veranderen in je gedrag is het dus heel zinvol om te gaan kijken naar wat er was. Dat is met elkaar verbonden. Daar ligt de sleutel naar de oplossing.

Voor mij was het DE manier om mijzelf echt te leren kennen. Om mijn gedachten te doorgronden en mijn overtuigingen te zien. En om daar verantwoordelijkheid voor te nemen om daadwerkelijk te kunnen veranderen. Dat is ook de reden dat ik nu zelf werk vanuit dit systemische principe. Ik geloof dat je alleen vanuit dit principe voor blijvende veranderingen kunt zorgen.

Familieopstellingen waren binnen dit systeem een extra kers op de taart. Een snelle manier om direct, diep, to the point inzicht te krijgen in vraagstukken. Zoals in mijn geval bijvoorbeeld wat maakte dat ik het altijd zo lastig vond om mijn eigen mening te geven. In mijn nieuwsbrief van deze maand vertel ik daar meer over mocht je nieuwsgierig zijn ?.
Het fijne is, wat de naam wellicht niet direct doet vermoeden, dat je je familie niet nodig hebt bij de opstelling om toch inzicht te krijgen in jullie systeem. Andere deelnemers representeren namelijk jouw familieleden. Wat fijn is als bijvoorbeeld relaties niet zo soepel lopen met je familie of wanneer zij niet meer in leven zijn. En soms wil je jouw vraagstuk gewoon graag voor jezelf houden. Dat kan dus bij een familieopstelling.

Ik denk oprecht dat hoe beter je jezelf kent. Hoe beter je jezelf, met alle mooie en minder mooie kanten, kunt accepteren. Hoe beter het je lukt om op jouw koord te dansen. In mijn ogen is het dat waar het om draait. Niet om in balans te zijn. Maar om te leren om je balans steeds weer te hervinden.

Om te leren om te “Dansen in het moment”

Liefs Angelique

Wil je de nieuwsbrief ontvangen stuur mij dan even een berichtje met je naam en mailadres of via het contactformulier op de site. Ben je nieuwsgierig geworden naar familieopstellingen? Kijk dan eens op:https://inzichtnaarevenwicht.nl/programma/workshops/familieopstellingen/